Ես երբ ընտանիքիս հետ քաղաքից դուրս եմ գնում, մենք գնում ենք բացօթյա վայր, որտեղից երևում է ամբողջ քաղաքը: Դու նայում ես, նայում և ցանկանում ես այդտեղ գնալ: Բայց միևնույն է, դու չես կարող հասնել այնտեղ, քանի որ կգնաս և կկորչես: Ես սիրում եմ այդպիսի վայրեր, նրանք անտառի նման են և երևում են բարձր վայրից: Օրինակ՝ մենք դասարանով գնացել էինք Ծիծեռնակաբերդ, այնտեղից մենք նայեցինք, և երևում էր չորս կողմը: Դա նույնն է, ինչպես բարձր շենքից տեսնես կողքերդ:
Նայում եմ թափանցիկ հեռուն…
Գայանե Համբարձումյան 